O.L. Vrouw van Altijddurende Bijstand - Langs Heilige Huizen

Go to content

Main menu:

O.L. Vrouw van Altijddurende Bijstand

KERKEN EN KAPELLEN > Valkenburg

O.L. VROUW VAN ALTIJDDURENDE BIJSTAND 1961
R.K. Kerk. Gosewijnstraat, 6301 Valkenburg aan de Geul.
Toen de zusters Benedictinessen van het Heilig Sacrament in 1942 in Valkenburg arriveerden kochten zij een fraaie villa, voorheen artsenpraktijk van dokter Emiel Hermans en Hotel Janssen in de St. Pieterstraat. Zij richtten het in als klooster en bewoonden het tot hun nieuwe klooster Regina Pacis klaar was in 1960.

Op de plek van het voormalige klooster werd in 11 maanden tijd de ‘Nieuwe Kerk’ O.L. Vrouw van Altijddurende bijstand gebouwd. Voor de bouw van de kerk koos bouwpastoor Gibbels voor architect Theo Boosten.

De nieuwe kerk moest een kerk worden, waarin ‘de ruimte tot de mens zou spreken en waarin de mens zich klein voelde worden om zo in de juiste stemming te komen in zijn verhouding tot God’.

Het werd een moderne kerk uit mergel en baksteen opgetrokken. Een georiënteerde zaalkerk op rechthoekig grondplan met een wigvormig koor. De kerk kreeg ruim 900 zitplaatsen. Dit was met het oog op de vele toeristen die Valkenburg bezochten. Aangezien onder hen ook veel priesters waren, die elke dag een mis moesten opdragen, kwamen er naast het hoogaltaar nog zes altaren.

De O.L. Vrouwe Kerk bestaat uit twee naar beneden toe uitlopende mergelstenen muren, die ten opzichte van de kopse muren, die in baksteen uitgevoerd zijn, naar voren springen. Ter plaatse van het priesterkoor is een halfronde verhoging over de gehele breedte van het dak aangebracht, die in de contemporaine bronnen diverse benamingen kreeg: transept, koepel, ‘lichtschelp’. Op deze verhoging staat een ranke koperen dakruiter. De hoofdingang bevindt zich in de zuidgevel van de kerk en heeft vier van maaiveld tot daklijst lopende raampartijen. Het betonnen portaal heeft een trapeziumvormig grondvlak, terwijl ook de opbouw de vorm van een trapezium verraad. Glazen deuren geven toegang tot het portaal. Drie houten deuren vormen de verbinding met de kerk. Met de bouw van de dagkapel werd ook de kerk heringericht. De achterste rijen banken verdwenen, evenals de vier zijaltaren achter het koor. Het aantal zitplaatsen werd van 900 teruggebracht tot 450.
Relikwieën van de H.H. Martialis en Olympius zijn ingemetseld in een marmeren steen op het hoofdaltaar. Tijdens de renovatie van de kademuren langs de Geul wordt een loopbrug over de Geul richting de hoofdingang gerealiseerd.
Voor de zijingang is een ijzeren klokkenstoel opgesteld.

Meer weten over deze heilige.
Meer info parochie.
Klik hier voor meer info over de kerk.



Mariakapel. De doopvont bevindt zich in de Mariakapel. Het Wandkleed in gobelintechniek is van Helga Ottenheim.

In 2016 werd de kerk aan de eredienst onttrokken. De kapel is wel dagelijks toegankelijk.

Kerk in de kerk. Aangezien de kerk voor de parochie te groot werd, ontwierp architect Theo Boosten een dagkapel in de kerk. Op 16 april 1989 kon de uit stalen balken en plaatwerk vervaardigde dagkerk, de ‘kerk in de kerk’ zoals Boosten haar noemde, ingezegend worden.
Het in de kleine kerk ingebouwde glas-in-loodraam is een ontwerp van Daan Wildschut.
In het altaar opgenomen marmer en baksteen mozaïek is van Eugene Laudy.   
Madonnabeeld van de Joegoslavische beeldhouwer Branerer Irac.
Schilderijen: Harrie Koolen; ‘De Verrijzenis’ en ‘De Kruisdood’’.


Het tabernakel op het hoofdaltaar is verdeeld in 4 vakken waarop in bladgoud ‘De Vier Evangelisten’ zijn afgebeeld.
Wijwaterbakjes in vorm van schelp: Charles den Haan.

 
Back to content | Back to main menu